Έρευνες του κλάδου της Ψυχολογίας και Ιατρικής έχουν δείξει πως η καλή ψυχική υγεία εξαρτάται, όσον αφορά τη διατήρησή της, από πολλούς παράγοντες. Είναι αλήθεια ότι ο μόνιμος ή έστω ελάχιστος θετικός τρόπος σκέψης είναι πολύ δύσκολο στις μέρες μας να επιτευχθεί. Όμως, η επιστημονική ανθρώπινη σκέψη έχει υποστηρίξει ότι ο θετικός τρόπος σκέψης μαζί με τη σωματική άσκηση αποτελεί τον ιδανικότερο τρόπο ζωής.
Φυσικά, δεν μιλάμε για ακραία αισιοδοξία αλλά για ρεαλιστική θετική σκέψη διότι ό,τι σκεφτόμαστε λαμβάνει μορφή, τη λεγόμενη «σκεπτο – μορφή» που δηλώνει πως ότι υπάρχει στο μυαλό μας ως σκέψη υπάρχει και στην πραγματικότητα καθώς την επηρεάζει. Έτσι, οι αρνητικές σκέψεις υποβοηθούν τα αρνητικά φαινόμενα ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη στις ελαφριές αλλά και βαριές μορφές της.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι αντιμετώπισής τους σήμερα. Εμείς θα εστιάσουμε στον πιο αφιλοκερδή που είναι το περπάτημα – πεζοπορία (για πιο οργανωμένους) για τους καπνίζοντες και για τους μη καπνίζοντες, προφανώς, είναι το τζόκινγκ και γενικότερα η άθληση. Το περπάτημα, εκτός του ότι σου προσφέρει «ξε – σκούριασμα» των κόκκαλων του σώματός σου (ειδικά εάν θυμηθείς να κάνεις διατάσεις πριν αποφασίσεις να διανύσεις π.χ τη Βουλιαγμένης), προσφέρει και μία γενικότερη ευχαρίστηση καθ’ ότι μπορείς να το συνδυάσεις με μέρη και τόπους που δεν έχεις επισκεφτεί. Τώρα το καλοκαίρι αξίζει να δοκιμάσετε να ρισκάρετε στις διακοπές σας και να πάτε στον προορισμό σας χωρίς αυτοκίνητο.
Μόνος ή με παρέα, το περπάτημα βοηθά στην καταπολέμηση αρνητικών σκέψεων και στη μη εμφάνιση φαινομένων, όπως η κατάθλιψη ή οι κρίσεις πανικού. Κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας, οι αρνητικές σκέψεις φεύγουν αυτόματα και μετατοπίζονται σε μία ουδέτερη ζώνη του εγκεφάλου, η οποία επαγρυπνά ταυτόχρονα και τις αισθήσεις, όπως π.χ την αίσθηση της ελευθερίας των κινήσεων, της μυρωδιάς και της όρασης. Συνεπώς, το μυαλό επικεντρώνεται σε αυτό που κάνεις εκείνη τη στιγμή. Για όσους γνωρίζουν, η κατάθλιψη, σε όλες τις μορφές της, αυτό που κατά βάση πράττει είναι η θόλωση της σκέψης και η εστίαση στα «δεν μπορώ» της ανθρώπινης ύπαρξης.
Περπατάτε όλο και πιο συχνά, λοιπόν!