Σ’αρέσει ή δεν σ’αρέσει το υψόμετρο, τους παρακάτω λόφους πρέπει κάποια στιγμή στη ζωή σου να τους επισκεφτείς είτε με παρέα είτε χωρίς. Φυσικά, η λίστα αυτή δεν εξαντλείται. Όσο επισκέπτεσαι περιοχές της Αθήνας, τόσα ανακαλύπτεις γι’αυτήν.
Λόφος του Φιλοπάππου: Πολλοί τον αποκαλούν και «Λόφο των Μουσών». Από τον πλακόστρωτο δρόμο της Ακρόπολης προς Θησείο θα στρίψεις δεξιά προς Πικιώνη και θα καταφέρεις να απολαύσεις όλη την Αθήνα.
Λόφος Πανί στον Άλιμο: Ένας λόφος πάνω από τη λεωφόρο Αλίμου, σου υπόσχεται την καλύτερη θέα των τριγύρω περιοχών, Υμηττού, παλιού αεροδρομίου στο Ελληνικό και φυσικά, την πελώρια θάλασσα με τις απαραίτητες ηλιαχτίδες να γίνονται ένα μ’αυτήν όταν βραδιάζει.
Λόφος Λυκαβηττού: Μην το γελάτε. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν πάει ακόμη. Η ευωδιά των πεύκων πλημμυρίζει όλη την διαδρομή, ενώ, μπορείς να δεις σε κάθε γωνιά της μέχρι να φτάσεις την Ακρόπολη, τον Σαρωνικό, τα Τουρκοβούνια. Το εντελώς νησιώτικο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, στο ψηλότερο σημείο του λόφου, χρονολογείται από τον 19ο αιώνα.
Λόφος Στρέφη στα Εξάρχεια: Ανηφορίζοντας τα γεμάτα γκράφιτι σκαλάκια που ξεκινούν από τα Εξάρχεια, δύσκολα υποψιάζεσαι ότι το σκηνικό θα «πρασινίσει» και ότι θα ξεδιπλωθεί θέα στο τέλος.
Λόφος Προφήτη Ηλία στον Πειραιά: Αναλόγως από ποια μεριά τον ανεβαίνεις, είναι είτε ο Λόφος της Καστέλας είτε αυτός του Προφήτη Ηλία – που είναι και το σωστό, καθώς Καστέλα λέγεται η συνοικία που είναι χτισμένη στην πλαγιά του, ενώ ο λόφος δανείζεται το όνομά του από το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία στην κορυφή του.
Λόφος Πάνθεον στο Αιγάλεω: Εκεί δεν πηγαίνεις μόνος / μόνη. Θα ήταν λάθος αυτό! Πέραν του ότι θα σου φανεί λίγο τρομακτικός ο δρόμος λόγω του ότι τα φώτα λείπουν, θα σε αποζημιώσει «το πιάτο της Αθήνας» που θα σου σερβιριστεί απλόχερα.