Το «Bring Me To Life» περιλαμβάνεται στο άλμπουμ των Evanescence «Fallen», που κυκλοφόρησε το 2003, και δημιουργοί είναι η Amy Lee (τραγουδίστρια των Evanescence), ο Ben Moody (τότε κιθαρίστας του συγκροτήματος) και ο David Hodges (τότε κιμπορντίστας του συγκροτήματος).
Η έμπνευση του τραγουδιού ξεκίνησε από ένα περιστατικό που συνέβη σε ένα εστιατόριο. Η Amy Lee είχε δώσει εκεί συνάντηση με τους φίλους της. Φτάνοντας συνάντησε κάποιον γνωστό ενός φίλου της και περιμένοντας να εμφανιστούν οι υπόλοιποι αντάλλαξαν δυο-τρεις τυπικές κουβέντες. Ξαφνικά αυτός ο τύπος την κοίταξε στα μάτια και τη ρώτησε: «Είσαι ευτυχισμένη;». Η Amy Lee αισθάνθηκε ότι κατά κάποιο μυστήριο τρόπο ο άνθρωπος αυτός είχε μαντική ικανότητα ή διορατικότητα και μπορούσε να «δει μέσα της» («How can you see into my eyes like open doors?»). Εκείνη την περίοδο, η τραγουδίστρια βρισκόταν σε μία σχέση αλλά ήταν πολύ δυστυχισμένη και το έκρυβε. Όταν λοιπόν εκείνος ο τύπος τη ρώτησε αν είναι ευτυχισμένη, η Amy Lee αναστατώθηκε και ένιωσε τη καρδιά της να χτυπά αναρωτώμενη πως είναι δυνατόν να ξέρει εκείνος τι είχε αυτή μέσα στο μυαλό της. Ψύχραιμη, όμως, του είπε ψέματα λέγοντάς του ότι είναι μια χαρά. Στην πραγματικότητα ο τύπος που της έκανε την ερώτηση δεν ήταν κάποιος… μάντης. Ήταν ένας ειδικευόμενος στην κοινωνιολογία, ο οποίος για κάποιον μυστήριο λόγο έκανε αυτή την ερώτηση. Κι αυτή η ερώτηση ήταν αρκετή για να ξυπνήσει την Amy Lee από τον συναισθηματικό της λήθαργο («Woke me up inside»).
Το τραγούδι, λοιπόν, αναφέρεται στο να ανακαλύπτεις κάτι ή κάποιον που σε ξυπνάει από τη συναισθηματική νάρκωση και σε επαναφέρει στις συγκινήσεις που κρύβει η πραγματική ζωή. Είναι η ανακάλυψη συναισθημάτων που δεν είχες ξανανιώσει ποτέ στο παρελθόν και συνάμα η αποκάλυψη ενός εσωτερικού κόσμου μεγαλύτερου από την ασφαλή φούσκα στην οποία ζούμε. Η Amy Lee είπε για το τραγούδι:«Βασικά, περνάμε τη ζωή μας κάνοντας καθημερινά τα ίδια πράγματα και τις ίδιες κινήσεις και σχεδόν τίποτα δεν εξελίσσεται. Κατόπιν, μία μέρα κάτι συμβαίνει, ξυπνάς και συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα πράγματα να ζήσεις από το να μην αισθάνεσαι τίποτα ή να νιώθεις ναρκωμένος. Είναι σαν να μην είχες ποτέ σου αισθήματα για κάτι και ξαφνικά να συνειδητοποιείς ότι υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος συναισθημάτων που δεν είχες δει ποτέ σου στο παρελθόν. Είναι σαν να λες «κοιμόμουν όλο αυτόν τον καιρό».